Adam groeit voorspoedig, hij is nu bijna 1½ jaar. Een huis gekocht, verhuisd en gesetteld, en nu ben ik ook echt begonnen aan mijn tweede roman. Er is enige regelmaat, tijd om te schrijven, zij het slechts enkele uurtjes per week. De eerste tienduizend woorden van mijn roman zijn al getypt, meer inspiratie dan tijd. Mijn nieuwe roman schrijf ik vanuit het perspectief van Mike Swartjes, een van de vrienden van David uit Nocturne voor Messina. Degene met zijn jaarlijkse vakantie naar de ‘Klote d’as Duur’, een figuur worstelend met zijn horkerige imago. In zekere zin, net als David een antiheld.
Leiden
Gouda is ingeruild voor Leiden. Met enige weemoed denk ik terug aan het uitzicht op het mooie Stadhuis op de Markt van Gouda, waar ik de eerste hoofstukken schreef van Nocturne voor Messina. Leiden heeft zeker charme. Nu kijk ik vanuit mijn werkkamer uit op de klokkentoren van het Stedelijk Gymnasium aan de Fruinlaan (zie foto onder). Ik hoop niet teveel druk te leggen op Adam, maar drie van mijn kinderen gingen hem al voor in Gouda (knipoog). Zij moeten blijkbaar waarmaken wat mijzelf niet gelukt is. Je kunt maar ergens gefrustreerd over zijn. Verstopt achter de bomen ligt Sunny Home, de bijzondere houten villa waar schrijver Maarten Biesheuvel (1939-2020) veertig jaar gewoond en gewerkt heeft. Vrijwel dagelijks loop ik er langs. Af en toe fluistert het: ‘Niet opgeven Boris!’ Biesheuvels werk kenmerkt zich door ‘absurd cynisme’ een stijl die net als het ‘ironisch realisme’ van A.F.Th. van der Heijden mij inspireert.
De desillusie van onvoorwaardelijkheid
In gezichtsuitdrukkingen, lees ik verhalen, daarom wandel ik zo graag in de stad. Verlangens die niet zijn uitgekomen, tekenen vele gezichten, bij vrouwen vaak duidelijker zichtbaar dan bij mannen. De desillusie van onvoorwaardelijkheid! Teleurstelling als een belangrijke drijfveer. Verder gaan zonder precies te weten waarheen. De melancholie van het doelloze onbevredigende, maar dan zachter.
Toekomstmuziek
De ervaring van mijn eerste roman helpt bij het schrijven. Minder twijfel, meer durf. Blij ben ik met de complimenten. Kritiek, dat karakter en karakterontwikkeling van mijn hoofdpersonage meer verdieping mocht krijgen, neem ik ter harte. In september 2026 verwacht ik weer te publiceren. Dat is drie jaar na mijn debuut. Dat is later dan oorspronkelijk gepland, maar ik omarm mijn excuus. Het belangrijkste is dat mijn tweede roman er gaat komen. Ergens komende maanden besluit ik ook of ik zelf wil blijven uitgeven, of toch meer moeite ga doen in het vinden van een uitgever. Als nieuwe vader is tijd het meest schaars en serieus tijd voor boekpromotie heb ik niet. Vrijheid is ook veel waard. Niet gezegd dat er een serieuze keuze is. Toekomstmuziek.
Zomervakantie
Het is bijna zomervakantie. Geen reis naar de ‘Klote d’as Duur’ dit keer. De maanden na de vakantie blijf ik nog wat uren per week werken voor Qompas, maar na bijna dertig jaar, komt daar toch echt een eind aan. Loslaten is een kunst. Ga ik hierna iets doen met mijn jarenlange ervaring als ondernemer, of specialiseer ik me verder in mijn tweede passie informatica? Zaten er maar tachtig uur in een dag.
Ik wens jullie een inspirerende zomervakantie.
